"Koncert cudzych życzeń" - Izabella Frączyk

3/100/660/2021

Powieść to pierwszy tom cyklu "Stajnia w Pieńkach". Recenzje dwóch pozostałych tomów pojawią się już niebawem! 

Magda to główna bohaterka powieści. Kobiecie początkowo wydaje się, że ma wszystko, czego potrzebuje: kochającego męża, dobre przyjaciółki i zadowalającą pracę, a w głowie nawet plany o powiększeniu rodziny. 

Wszystko zaczyna się zmieniać, kiedy w drzwiach jej mieszkania staje teściowa z walizkami. Leontyna to bardzo specyficzna starsza pani. Kobieta jest bardzo wierząca, szybko zadomawia się w domu syna i nie szczędzi sobie uszczypliwości w stosunku do synowej, oczekując, że Tomek zrobi wszystko, czego będzie chciała. Szybko okazuje się, że matka Tomka ma bardzo duże długi, a jej sklep z dewocjonaliami nie prosperuje zbyt dobrze. Magda straciła pracę, jej mąż nie zarabia kokosów, a długi pani Leontyny stale rosną. 

To jednak dopiero początek niespodziewanych zmian w życiu kobiety. Magda dowiaduje się, że dostała spadek po babci, z którą od lat nie miała kontaktu. Stajnia w Pieńkach to miejsce, z którego kobieta ma pięknie dziecięce wspomnienia, jednak już wtedy nie wyglądało ono zbyt dobrze. Magda nie może liczyć także na wsparcie starszej siostry - Sylwii, która zajęta pracą nie chce nawet słyszeć o spadku wymawiając się alergią na konie. Teraz okazuje się, że miejsce jest podupadającą i zadłużoną ruiną z kilkoma koniami i stałymi mieszkańcami. Szybko okazuje się, że Stajnia w Pieńkach, początkowo nie będąca spełnieniem marzeń teraz jest miejscem, w którym Magda zawsze znajdzie życzliwych i pomocnych przyjaciół.

Czy spadek po babci to prezent od losu, który pozwala zacząć wszystko od nowa? Jak potoczą się losy Magdy, która nie ma zbyt wielu funduszy na wyremontowanie stadniny? Czy Tomek zrozumie, że bycie podporządkowanym maminsynkiem nie sprzyja relacjom z żoną? Czy poznani w Pieńkach ludzie staną się dla kobiety prawdziwymi przyjaciółmi.

Powieść Izabelli Frączyk to książka o szansach od losu, przyjaźni, miłości do zwierząt i zaufaniu do drugiego człowieka. Autorka pokazuje czytelnikowi, że zawsze jest szansa na lepsze jutro, ale trzeba mieć wiele odwagi, by porzucić wszystko i odnaleźć własną drogę. Książkę polecam miłośnikom koni i nie tylko. 

7/10 ⭐

 

"Położna z Auschwitz" - Mag­da­ Knedler

20/100/4770/2021

Powieść to prawdziwa historia Stanisławy Leszczyńskiej – wyjątkowej kobiety o wielkim sercu. W Auschwitz Polska położna nie była Stanisławą Leszczyńską, była Mamą. W tych strasznych warunkach, w baraku 17 w sektorze Bla, jednym z miejsc dla kobiet w ciąży, odebrała około 3000 porodów.

Pomimo okropnych warunków, braku odpowiedniego sprzętu i wody, na piecu wokół szczurów, żadna z kobiet rodzących swoje dzieci ani żaden noworodek nie umarł przy porodzie. Leszczyńska wysłuchała każdej z historii życia młodych i wystraszonych kobiet trafiających do obozu, modliła się za wszystkich i nikogo nie oceniała. Swoim „córkom” dodawała odwagi, otuchy, wspierała je i pomagała jak mogła.

Położna pomimo okrucieństwa, które było wszędzie wokół, starała się szukać człowieczeństwa w tych, którzy zadawali krzywdę bliźniemu. Swoje życie, problemy kobiet i każdy poród zawierzała Bogu. Kiedy na świecie pojawiał się kolejny maluch, z jednej strony następowała radość z początku nowego życia, z drugiej zaś strach o jego funkcjonowanie w obozie i ewentualną przyszłość. Zanim w ogóle można było myśleć o początku życia niektóre z noworodków zostały utopione w beczce, innym został podany zabójczy fenol, jeszcze inne zostały zabite igłą wbitą prosto w serce. Nawet jeśli noworodek przeżył, często wydzierany z ramion matki został jej zabrany, by w przyszłości zostać adoptowanym przez niemiecką rodzinę. 

Akcja powieści toczy się wielotorowo. Jednocześnie poznajemy losy Stanisławy kiedy była dzieckiem i nastolatką, jej pobyt w Auschwitz, a także historię jednej z więźniarek żyjącej w powojennym Paryżu. Wątki toczą się jednocześnie, czasami bardzo szybko zmieniają się losy poznawanych postaci, przez co powieść momentami nie jest do końca jasna. 

Ta poruszająca książka to dramatyczna i trudna historia inspirowana prawdziwym losem prawdziwej położnej pracującej w Auschwitz – Stanisławy Leszczyńskiej. Zachęcam do przeczytania tej trudnej powieści. Książka nie czyta się łatwo i szybko, ale zdecydowanie warto poznać losy ludzi, którzy kiedyś przeżywali piekło w obozie.

7/10 ⭐

 

"Gwiazdkozaur i Zimowa Czarownica" - Tom Fletcher

38/100/11480/2021

Czy Święta da się jeszcze uratować?

Większość z nas nie wyobraża sobie grudniowego okresu bez świątecznej atmosfery, wspólnego spędzania czasu, kolorowych światełek na ulicach, pieczenia pierniczków i dawania prezentów. Jak zareagowalibyśmy, gdyśmy wiedzieli, że Święta Bożego Narodzenia, czas radości dzielonej z najbliższymi, zostaną zakazane? Tą straszną informacje usłyszeli główni bohaterowie powieści i za wszelką cenę pragną uratować ten wyjątkowy czas. 

Powieść to już druga książka Toma Fletchera w bożonarodzeniowym klimacie, w której autor zaprasza na kolejne spotkanie z Williamem Trundlem i jego bliskim.

Od niesamowitej przygody chłopca jeżdżącego na wózku z Gwiazdkozaurem – wyjątkowym dinozaurem minęło już sporo czasu. William przez rok marzył o spotkaniu ze swoim magicznym przyjacielem. Chłopiec wiedział, że ten czas nadejdzie w Boże Narodzenie, ale Święty Mikołaj zrobił mu niespodziankę i wraz z Gwiazdkozaurem i reniferami przylecieli trochę wcześniej. Najbardziej szczęśliwy człowiek na Biegunie Północnym zaprosił chłopca i jego bliskich do siebie. William, tata Bob, ale także Brandy i Pamela, które od niedawna mieszkają w małym domku wyruszają w niezapomnianą podróż. Okazuje się, że wyjątkowa wizyta to nie tylko zwiedzanie rzeczy, których większość ludzi nigdy nie zobaczy, możliwość zobaczenia pierwszego świątecznego drzewka, czy potrzymania w ręce życzeń, ale przede wszystkim nowe wyzwanie dla jeżdżącego na wózku chłopca. William i jego przyrodnia siostra spotkają się z Zimową Czarownicą. To właśnie ona dzięki swojej mocy ma możliwość kontrolowania i zamrażania czasu. To właśnie dzięki niej Mikołaj może w jedną wigilijną noc odbyć podróż po całym świecie, by wszystkie dzieci dostały wymarzone prezenty. W wyniku niespodziewanych zdarzeń magiczny przez ent, który William dostał od Świętego trafia w niepowołane ręce taty Brandy, który nie nawidzi świąt. Pan P. jest w stanie zrobić wiele, by obchodzenie świąt stało się przestępstwem, a jego działania przyczynią się do afery, od której będą zależeć dalsze losy Świąt Bożego Narodzenia. Kiedy William dowiaduje się o jaką stawkę toczy się gra bez wahania wraz z Gwiazdkozaurem będą z całych sił próbować ratować ten wyjątkowy czas. 

Czy William i Gwiazdkozaur będą w stanie uratować Święta Bożego Narodzenia? Kim tak naprawdę jest tajemnicza Zimowa Czarownica? Do jakich czynów posunie się Barry, by sprawić, aby ludzie znienawidzili Święta?

Gwiazdkozaur i Zimowa Czarownica to wyjątkowa opowieść dla całej rodziny. Niesamowite przygody Williama, jego bliskich i magicznych przyjaciół spodobają się maluchom, starszym dzieciom, ale też niejednemu dorosłemu, bo przecież w nich też tkwi cząstka z dziecka. Lekka i przyjemna książka to z pozoru prosta, pełna magii i świątecznego ciepła opowieść o tym okresie i przygodach chłopca. Tak naprawdę starszy czytelnik w powieści Toma Fletchera dostrzeże głębsze przesłanie i wiele zdań wartych zapamiętania jak na przykład: „Williamie, w przyszłości zawsze może zdarzyć się coś złego. Jedynym sposobem, aby do tego nie dopuścić, jest zaradzenie w teraźniejszości złym rzeczom. To na chwili obecnej musimy się skupić.” Autor w swojej książce pokazuje czytelnikowi o co tak naprawdę chodzi w Świętach Bożego Narodzenia, a także podkreśla, że to rodzina, przyjaciele i wspólnie spędzone chwile są najlepszym gwiazdkowym prezentem. 

Polecam tą lekką i przyjemną historię, która pozwala przenieść się w zimowy świąteczny klimat i poczuć magię dobrych uczuć i prawdziwych szczęśliwych świąt Bożego Narodzenia.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl Bardzo dziękuję za możliwość przeczytania i zrecenzowania tej wyjątkowej świątecznej powieści!

7/10 ⭐

 

"Koń na receptę" - Agata Widzowska

Główna bohaterka książki to rozkapryszona nastolatka, która pierwszego dnia wakacji dowiaduje się od rodziców, że zamiast po ciężkim roku szkolnym spędzić wakacje w najmodniejszych ciuchach w ciepłych krajach trafi na wieś do rodziny. 

Jagoda spędzenie wakacji u cioci i wujka w Dąbrówce na Kaszubach traktuje jak najgorszą karę. Dziewczyna przyzwyczajona do życia w mieście na wysokim poziomie nie może pogodzić się z tym, że musi pomagać krewnym, wszystko śmierdzi zwierzętami, a na domiar złego nie może zjeść swoich ulubionych potraw! Nikt nie zwraca też uwagi na markowe ubrania Jagody, które i tak często brudzi sama lub przy pomocy zwierząt. 

Dziewczyna poznaje rówieśników i szybko zaprzyjaźnia się z nowymi znajomymi - całkowicie innymi od tych, których ma w mieście. Przyjaciele potrafią bawić się razem, cieszyć ze wspólnie spędzonego czasu, a nawet pracy. Młodzi ludzie czują potrzebę pomagania innym i słabszym, nie tylko zwierzętom, ale także niepełnosprawnym dzieciom. 

Pod wpływem nowych znajomych i otoczenia Jagoda powoli się zmienia. Nastolatka staje się wrażliwa, pomocna, zaczyna doceniać to, co ma i cieszyć się z każdego dnia. 

Jagoda zaczyna pomagać też przy koniach, które ma wujek dziewczyny. Nie są to jednak zwykłe zwierzęta, a konie z trudną historią i po przejściach. W ramach hippoterapii zwierzęta te pomagają chorym dzieciom, a miłość maluchów do koni często staje się lekiem. 

Szczególnie ukochanym przez dzieci, Jagodę i jej przyjaciół, a także wujka i ciocię jest tytułowy koń na receptę. Szogun, który pomógł już niejednemu dziecku ma teraz zostać odebrany stadninie przez właścicielkę. Jagoda wraz z przyjaciółmi na wiele sposobów próbują zebrać pieniądze: rozbijają skarbonki, a także pracują zbierając jagody i grzyby w lesie. Kiedy zebrane środki nie wystarczają nastolatkowie wspólnymi siłami piszą wierszę, malują do nich ilustrację i próbują sprzedać swoją twórczość turystom.

Czy wysiłki dzieci przyniosą efekt? Czy zarobione pieniądze wystarczą, by uratować Szoguna? 

Książka, którą polecam to krótka, ale poruszająca opowieść dotykająca wiele tematów. Powieść z pewnością nie tylko dla dzieci traktuje o wielkiej sile przyjaźni, radzeniu sobie z przeciwnościami i satysfakcji ze wspólnego działania. Przede wszystkim jest to historia o miłości pomiędzy człowiekiem a zwierzęciem, a także uzdrowicielskiej mocy koni. Autorka pomaga zrozumieć czytelnikowi na czym polega hippoterapia, a także pokazuje, że każdy ma szansę się zmienić. 

7/10 ⭐

 

"Wyjątkowy dzień" - Anne-Dauphine Julliand

Powieść to już druga książka francuskiej dziennikarki Anne-Dauphine Julliand opowiadająca o prawdziwym życiu kobiety. 

Obie córki autorki chorowały na leukodystrofię metachromatyczną, a Anne-Dauphine Julliand w swojej powieści opisuje codzienne życie i wspomnienia.

29 lutego to szczególna data dla nas wszystkich, choćby z tego powodu, że w kalendarzu zobaczymy ją tylko raz na cztery lata. Dla Anne-Dauphine Julliand to podwójnie ważny dzień, ponieważ to także rocznica urodzin Thais – starszej córki autorki, która w wyniku choroby zmarła mając tylko trzy lata i dziewięć miesięcy. Ciężka choroba genetyczna skróciła życie dziewczynki, ale miała ona piękne życie. Do ostatnich dni otoczona była miłością rodziców, rodzeństwa i bliskich. 

Autorka w swojej powieści opowiada o tym niezwykłym dniu, w którym jej córeczka skończyłaby już osiem lat. Anne-Dauphine Julliand bierze wolne w pracy, odbiera starszego syna Gasparda ze szkoły i zostaje w domu z młodszymi dziećmi – chorą Azylis i małym Arthurem, a także spędza więcej czasu z mężem Loiciem. 

Kobieta w tym dniu bierze oddech, stara się żyć pełnią życia i wspomina piękne dni z życia córki. W tym wyjątkowym czasie przeszłość miesza się z teraźniejszością i wszyscy wspominają Thais, nawet ci, którzy nie mieli okazji jej poznać, ale noszą ją w sercu.

Książka Anne-Dauphine Julliand to historia, która wydarzyła się naprawdę. Wszystkie wydarzenia, emocje i zachowania opisane przez autorkę były realne i tak bardzo prawdziwe. 

Powieść to niezwykła lekcja dla każdego czytelnika, ukazuje siłę miłości i szczęścia, choć nie zawsze łatwego. Książkę przeczytałam jednym tchem, nawet nie wiedząc kiedy przewracam kolejne kartki, a w moich oczach niejednokrotnie pojawiły się łzy. 

Książkę polecam każdemu, warto poznać tą prawdziwą historię i odczuć emocje, które towarzyszą czytelnikowi w trakcie przewracania kolejnych stron.

8/10 ⭐

 

"Niezłe ziółko" - Barbara Kosmowska, Emilia Dziubak

W trakcie przygotowywania śniadania mam oświadcza Erykowi, że zamieszka z nimi Babcia Malutka. Chłopiec jest zachwycony, choć z Babcią Malutką nie spędzał wiele czasu ze względu na jej podróże po całym świecie, bardzo się cieszy, że starsza pani zatrzyma się na dłużej w jego domu. Ośmiolatek uwielbia spędzać czas z Babcią ze strony mamy. Dziecko uwielbia słuchać opowieści starszej kobiety, która zwiedziła prawie wszystkie zakątki świata i zna nazwy wszystkich ziół. Babcia Malutka to skarbnica wiedzy, a dodatkowo jeździ na motorze. Chłopiec snuje plany na wspólnie spędzony czas, planuje wycieczkę do schroniska, w którym opiekuje się psami, chce pokazać babci swój szałas i domek na drzewie, a także wybrać się na wspólną wyprawę do lasu. 

Niestety szybko musi zweryfikować swoje marzenia, gdyż Babcia Malutka musi odpocząć. Eryk nie martwi się jednak tym, że wspólnie spędzony czas będzie musiał wyglądać trochę inaczej. Chętnie słucha mądrych opowieści Babci i w dziecięcy sposób bardzo dużo z nich wynosi. To właśnie dzięki starszej kobiecie chłopiec odkrywa smykałkę do zielarstwa, szybko uczy się nazw roślin, zakłada swój ogródek i odkrywa nową pasję. 

Eryk wraz z Babcią Malutką rozmawiają o wszystkim, kobieta podnosi samoocenę chłopca, pomaga mu uwierzyć w swoje możliwości i marzenia, a także snują razem plany na przyszłość chłopca. Pewnego dnia dom Eryka pustoszej, a Babcia Malutka odchodzi. Chłopiec bardzo tęskni za starszą kobietą, ale dzięki dziecięcej wyobraźni jeszcze przez jakiś czas spotyka się z Babcią, która szepcze mu do ucha dobre rady. Dzięki temu chłopiec żegna się z Babcią dopiero w momencie, kiedy jest na to naprawdę gotowy. Ten czas jest dla Eryka bardzo ważny, pozwala pogodzić się z pustką, samotnością i żałobą. 

Co się stanie z ponadpokoleniową przyjaźnią, gdy nadejdzie czas pożegnania? Czy Eryk zapamięta dobre rady i historie z przesłaniem, które tak często opowiadała mu Babcia Malutka? Czy chłopiec odkryje swoją wartość i zbierze się na odwagę, by odszukać prawdziwych przyjaciół.

Książka to krótka, ale piękna historia opowiadająca historię wnuka bardzo przywiązanego do Babci. Autorka ukazuje powolny proces w trakcie którego dziecko godzi się z odejściem bliskiej osoby. Wzruszająca i mądra historia, która na długo pozostanie w mojej pamięci. Bardzo polecam tą krótką książkę zarówno o wierze w siebie i szukaniu swojej drogi, ale także o stracie i o kochaniu ludzi, którzy tak szybko i niespodziewanie odchodzą.

9/10 ⭐

 

"Jak zrozumieć chrumaka i wejść do świata tych, którzy myślą inaczej" - Elżbieta Jodko-Kula

Pozornie zwykła i prosta książka skierowana do najmłodszych czytelników jest powieścią wręcz obowiązkową, poruszającą bardzo ważny temat. 

Proste przygody chłopca opisane w książce pomogą rodzicowi zdrowego dziecka wytłumaczyć mu różnice pomiędzy nim a rówieśnikiem ze spektrum autyzmu. Dla rodziców i terapeutów dzieci z zaburzeniami staną się natomiast pomocą dydaktyczną i pokażą dziecku, że nie jest jedynym z podobnymi problemami.

Główny bohater nie ma imienia – jest po prostu Chłopcem, dzięki czemu czytelnikowi łatwiej jest się utożsamić z wykreowaną przez autorkę postacią. Chłopiec jest inny od rówieśników, wyjątkowy. Dziecko pozwala nam wejść do swojego świata, wyjątkowego, bo nieco innego, co nie znaczy gorszego. Chłopiec opisuje swoje przygody, codzienne sytuacje i wspomnienia. Dzięki przedstawionym historiom możemy lepiej poznać świat dziecka z zespołem Aspergera, jego nastroje, emocje i wątpliwości. 

Przewracając kolejne kartki powieści dowiadujemy się, że w życiu Chłopca pojawia się Chrumak. Nie jest to wyczekiwany gość i utrudnia codzienne życie Chłopca i jego bliskich. Z pomocą rodziny i pani psycholog powoli udaje się ujarzmić potworka i zrozumieć dlaczego pojawił się w uchu dziecka.

Ludzie, którzy otaczają Chłopca wtedy i w innych momentach jego życia muszą wykazać się dużą dozą cierpliwości, empatii i zrozumienia, a także podjąć konkretne działania, by pozbyć się jak największej ilości przeszkód stawianych na drodze Chłopca. 

Autorka w swojej książce ukazuje jak ważne w życiu dziecka ze spektrum autyzmu jest jego otoczenie: rodzina, przyjaciele, nauczyciele. Rodzice Chłopca i jego siostra – Ada niejednokrotnie wykazują się dużą cierpliwością i zrozumieniem, a także odpowiednim podejściem do sytuacji i tłumaczą Chłopcu zawiłości otaczającego go świata. Sytuacje opisane w powieści idealnie obrazują rolę otoczenia w życiu osób z zespołem Aspergera. 

Do książki zostały dołączone ćwiczenia, które zawierają wiele pytań i zadań do każdego rozdziału. Są one z pewnością dużą pomocą dla czytelnika, pomagają w trudnych rozmowach nie tylko z dziećmi z podobnymi zaburzeniami co główny bohater. 

Książka to zdecydowanie bardzo ważna i warta polecenia lektura. Mnogość jej zastosowania pozwala na dotarcie do wielu czytelników: terapeutów, rodziców dzieci ze spektrum autyzmu, rodziców „zwykłych dzieci”, a także samych małych czytelników, tych z zespołem Aspergera i ich rówieśników. Autorka w swojej niedługiej powieści opisując codzienne sytuacje dziecka z tego typu zaburzeniami pozwala zrozumieć czytelnikowi świat najmłodszych. Powieść, którą polecam opowiada o dzieciach, o których warto mówić i o różnicach, które trzeba poznać!

 8/10 ⭐

 

"Jasne dni, ciemne dni" - Katarzyna Ryrych

5/100/1100/2021

Witek ma zaledwie piętnaście lat, ale bardzo szybko musiał dorosnąć i zacząć pełnić rolę głowy rodziny. Jedna chwila - wypadek - zmieniła życie rodziny głównego bohatera nie do poznania. 

W tragicznym wypadku zginęła młodsza siostra Witka – Magda i cała rodzina przeżywa żałobę. To jednak nie koniec tragedii, jest jeszcze ojciec, który prowadził samochód. Mężczyzna leży w szpitalu, jest sparaliżowany i nie ma z nim żadnego kontaktu. Matka chłopaka po śmierci córki jest pogrążona w żałobie, stała się nieobecna i zachorowała na depresje. 

Witek jest już wszystkim zmęczony, może liczyć tylko na siebie. A przecież w domu jest jeszcze mały Bąk i babcia, która początkowo miała pomagać wnukowi. Starszej pani nie opuszcza jednak Pan Alzheimer, choroba się pogłębia i nigdy nie wiadomo w jakim stanie babcia będzie następnego dnia. Kobieta często wraca do przeszłości, myśli że dalej jest baletnicą i ciągle ogląda swój ulubiony film – „Czarny łabędź”. Jedyną osobą, od której mały Bąk – najmłodsza siostra Witka może otrzymać miłość, przytulenie i trochę uwagi jest właśnie nastolatek. 

Pomimo ciężkiego czasu i trudnej sytuacji Witek dzielnie walczy o lepsze jutro rodziny, jednocześnie bardzo potrzebując pomocy i wsparcia. Chłopak także pragnie zrozumienia i miłości. Zaczyna spotykać się z koleżanką z klasy – Kotą, także mającą problemy i okazuje się że i dla niej w sercu i głowie Witka zostało trochę miejsca. 

Czy tata nastolatka wybudzi się ze śpiączki? Czy mama chłopaka zrozumie, że swoim postępowaniem krzywdzi dodatkowo pozostałą dwójkę dzieci? Czy w życiu babci i pana Alzheimera będzie więcej jasnych niż ciemnych dni? Czy miłość Witka i Koty przetrwa wiele prób, na które zostanie wystawiony? Ile czasu chłopak da jeszcze radę dbać o całą rodzinę?

Powieść Katarzyny Ryrych to jak zawsze strzał w dziesiątkę. Autorka w swojej powieść porusza wiele bardzo trudnych tematów w sposób przystępny i bliski młodemu człowiekowi. Autorka mówi o żałobie po stracie członka rodziny, ciężkiej chorobie jaką jest Alzheimer, problemach z którymi często musi zmagać się nastolatek, pierwszej miłości i niekiedy trudnych relacjach w rodzinie. Powieść, którą polecam opowiada losy zwykłego chłopaka, na którego w jednej chwili spada zbyt wiele obowiązków i problemów.

9/10 ⭐

 

"Oskar i pani Róża" - Éric-Emmanuel Schmitt

Książka to opowieść o śmierci, tej najtrudniejszej, bo dotyczącej dziecka. 

Oskar to dziesięciolatek, który umiera na białaczkę. Na początku chłopcu nie pomogła chemia, przeszczep także się nie udał i chłopcu zostało kilka dni życia. Lekarze bezradnie rozkładają ręce, nie widzą już nadziei dla dziecka. Rodzice chłopca nie potrafią rozmawiać z Oskarem. Nie potrafią pogodzić się z powolnym odchodzeniem syna, które jest nieuniknione. Dziesięciolatek marzy, by rodzice zrozumieli, że choroba jest teraz jego częścią, pragnie, by zachowywali się jak dawniej. 

W trudnych momentach na drodze dziecka pojawia się tajemnicza ciocia Róża. Była zapaśniczka jako jedyna potrafi szczerze rozmawiać z dzieckiem, nie boi się pytań o nieudaną operację i śmierć. Ciocia Róża zawsze jest w stanie pocieszyć Oskara i opowiedzieć mu historię z lat młodości. Pani Róża jest osobą, którą Oskar uwielbia i wierzy w to, co mówi. To właśnie ona przekonuje dziesięciolatka, że być może warto nawiązać korespondencyjny kontakt z Bogiem. 

Ciocia Róża opowiada także chłopcu legendę, którą zna ze swoich rodzinnych stron. Przekształca ją tak, by każdy z dwunastu dni był jak dziesięć lat w życiu Oskara. Chłopiec zaczyna opisywać w liście każdy kolejny dzień i prosić w nim Pana Boga o jedną rzecz. W ten sposób w każdym kolejnym dniu Oskar się starzeje i przeżywa całe życie aż do starości. 

Broni Peggy Blue przed duchami, przyjaźni się z dziewczynką, zakochuje w niej i zostają małżeństwem. Na koniec niebieska dziewczynka wychodzi ze szpitala do domu, a Oskar zostaje w swoim „drugim domu”, by dożyc ostatnich dni starości. 

Niezwykłe pomysły niezastąpionej cioci Róży, jej wyjątkowość i dobroć, którą otacza Oskara umożliwiają dziecku, ale także jego rodzicom pogodzenie się z nieuniknionym i w konsekwencji oswojenie śmierci. 

Choć nie było to łatwe zadanie Oskar godzi się z rodzicami, spędza z nimi kilka pięknych dni i odchodzi szczęśliwy w samotności. Świadome tego, że odchodzi, dziecko zostawia na swoim stoliku kartkę „Tylko Bóg ma prawo mnie obudzić”.

Czy w ciągu dwunastu dni można poznać smak życia i odkryć jego najgłębszy sens? Czy można pięknie przeżyć całe życie mając zaledwie dziesięć lat? Jak śmiertelna choroba dziecka wpływa na rodzinę i jego bliskich? Czy można odejść pogodzonym ze śmiercią będąc tylko kilkuletnim dzieckiem?

Krótka, ale piękna i wzruszająca historia poruszająca bardzo smutny temat. Jest to powieść, wręcz obowiązkowa dla wszystkich i zdecydowanie warta przeczytania nie tylko jeden raz. Bardzo polecam tą wyjątkową książkę, której długo się nie zapomina.

10/10 ⭐

 

"Chłopiec, kret, lis i koń" - Charlie Mackesy

Ta uniwersalna książka napisana przez autora dla odbiorcy w każdym wieku zawiera w sobie trochę fabuły, ale głównie złote myśli i przemyślenia głównych bohaterów. 

Postacie występujące w książce, to jak sam tytuł wskazuje: chłopiec, kret, lis i koń. Bohaterowie zwracają naszą uwagę, na rzeczy naprawdę ważne, a ich myśli mogłyby być motywatorami na każdy kolejny dzień. Utwór to rozmowy przyjaciół okraszone pięknymi, a jednocześnie prostymi ilustracjami.

Od pierwszej strony miałam wrażenie, że książka to połączenie „Kubusia Puchatka” i „Małego Księcia”, których tak uwielbiam. Tym chętniej sięgnęłam po utwór, aby poznać historię tak różnych od siebie przyjaciół. 

Lekcje życia i uniwersalne, pasujące do każdego odbiorcy powiedzenia głównych bohaterów zachęcają do przewracania kolejnych stron i ponownego wracania do tych już poznanych. 

Serdecznie polecam każdemu czytelnikowi, niezależnie od wieku, bo jak powiedział sam autor: „Ta książka jest dla każdego z was – czy masz lat osiem, czy osiemdziesiąt.”

9/10 ⭐

 

"Pozłacana rybka" - Barbara Kosmowska

1/100/160/2021 

Powieść Barbary Kosmowskiej została podzielona na rozdziały, których każdy tytuł ma symboliczne znaczenie. Pomiędzy rozdziały autorka wplotła „Listy do samej siebie” w których główna bohaterka pisze co tak naprawdę czuje, dzieli się swoimi problemami i rozterkami. 

Alicja to czternastolatka, której rodzice rozwiedli się, kiedy miała osiem lat. Matka dziewczyny bardziej interesuje się tym, co dzieje się w pracy niż córką. Ojciec dziewczyny ma nową żonę, którą nastolatka nazywa „Miss lata”. Jakiś czas później Alicja dowiaduje się, że kobieta spodziewa się dziecka, a dziewczyna będzie miała przyrodniego brata. Kiedy ojciec przekazywał dziewczynie tą wiadomość podarował córce wisiorek z jaszczurką. Dziewczyna nie mogła pogodzić się z odejściem ojca, nie lubiła „Miss lata” i nie chciała mieć rodzeństwa, więc Fryderyka nazywała Jaszczurką. Oprócz tego dziewczyna nie ma innych zmartwień, tylko zwykłe nastoletnie problemy. Z czasem uczucia Alicji się zmieniają, a dziewczyna pokochała małego chłopca. Nastolatka wyjeżdża na wakacje do dziadków, a po powrocie do domu dowiaduje się, że Jaszczurka jest bardzo ciężko chory. Ala kupuje bratu złotą rybkę, ale pięciolatek twierdzi, że zwierzątko może być tylko pozłacane, bo nie spełnia życzeń malca. Oprócz zmartwień związanych z chorobą brata Alicja ma także problemy z najbliższą przyjaciółką Sarą i mamą. Dziewczyna jest także zakochana w Robercie. Pod wpływem wielu wydarzeń Alicja na oczach czytelnika zmienia się, dojrzewa i przestaje zauważać tylko swoje problemy.

Czy nastoletnia miłość przetrwa? Czy przyjaźń wystawiona na próbę przetrwa ją? Czy Fryderyk ma szansę wyzdrowieć? Czy Alicji i „Miss lata” uda się polubić? 

Powieść Barbary Kosmowskiej to krótka, ale bardzo potrzebna i wzruszająca książka. Autorka mówi nie tylko o przyjaźni, zauroczeniu, pierwszej miłości, talentach, które każdy z nas posiada, czy nastoletnich problemach. Kosmowska przede wszystkim porusza wiele trudniejszych tematów jakimi są uzależnienie od narkotyków, anoreksja, rozwód rodziców, śmiertelna choroba, relacje z przyrodnim rodzeństwem i pogodzenie się ze stratą bliskiej nam osoby. 

Powieść polecam każdemu, nie tylko nastolatkom, ponieważ przemiana bohaterki i problemy z jakimi musi się zmagać to trudne tematy, o których warto mówić.

9/10 ⭐

 

Czy warto było przeczytać te książki? - styczeń 2021

Dzisiejszy post to czytelnicze podsumowanie stycznia bieżącego roku. Miesiąc był dla mnie książkowo intensywny ze względu na wolne dni na jego początku, co zaowocowało dużą liczbą przeczytanych pozycji. Przeczytałam osiemnaście powieści i siedem komiksów opisujących przygody Kaczora Donalda i jego przyjaciół. 

W tym miesiącu na szczególną uwagę zasłużyły dwie książki z serii Plus minus 16. "Pozłacana rybka" Barbary Kosmowskiej i "Jasne dni, ciemne dni" Katarzyny Ryrych to pozycje, które najbardziej przypadły mi do gustu i to właśnie ich recenzje najszybciej pojawią się na blogu. 

Poniżej znajdziecie listę z ocenami książek na maksymalną liczbę dziesięciu gwiazdek. Pełne recenzje będę sukcesywnie umieszczać w kolejnych postach. Zachęcam do śledzenia bloga i podzielenia się swoją styczniową listą :)

1.     „Pozłacana rybka” -  Barbara Kosmowska 9/10

2.     „Dziesięć stron świata” - Anna Onichimowska 6/10

3.     „Koncert cudzych życzeń” - Izabella Frączyk 7/10

4.     „Spalone mosty” - Izabella Frączyk 7/10

5.     „Jasne dni, ciemne dni” - Katarzyna Ryrych 9/10

6.     „Przytul misia” - Walt Disney 6/10

7.     „Jedną nogą w niebie” - Izabella Frączyk 7/10

8.     „Nie oddam dzieci!” - Katarzyna Michalak 8/10

9.     „Denim blue” - Katarzyna Ryrych 7/10

10.  „Zyg-zyg marchewka” - Katarzyna Ryrych 7/10

11.  „Gwiezdny płyn” - Bruno Enna, Michael T. Gilbert 6/10

12.  „Stara Pułapka” - Francesco Artibani, Lars Jensen 6/10

13.  „Totalna hipnoza” - Walt Disney 6/10

14.  „Miękkie lądowanie” - Walt Disney 6/10

15.  „Plażowicz Wyczynowiec” - Redakcja magazynu Kaczor Donald 6/10

16.  „Krótkie spięcie” - Walt Disney 6/10

17.  „Nigdy, trochę, do szaleństwa” - Adi Alsaid 6/10

18.  „Tajemnica jednej nocy” - Kazimierz Szymeczko 5/10

19.  „Fotoplastykon” - Krystyna Siesicka 6/10

20.  „Położna z Auschwitz” - Mag­da­ Knedler 7/10

21.  „Pomyśl tylko życzenie” - Ewa Zienkiewicz 5/10

22.  „Zamek z piasku” - Magdalena Witkiewicz 7/10

23.  „Kolorowych snów” - Monika Sawicka 8/10

24.  „A miało być tak pięknie” - Małgorzata Kalicińska, Katarzyna Kalicińska 6/10

25.  „Chłopak na zastępstwo” - Kasie West 7/10