Król Dunkan jest władcą Szkocji. Za czasów jego rządów państwo rozwija
się, a wojsko zwycięża wrogów. Makbet, krewny króla, wraz z
przyjacielem, Bankiem, są walecznymi żołnierzami odnoszącymi sukcesy. Po
bitwie pod Fortes Makbet i Banko spotykają trzy wiedźmy. Wiedźmy
pozdrawiają Makbeta tytułując go tanem Glamis, tanem Kawdor i przyszłym
królem, Banko natomiast zostaje nazwany „ojcem królów”. Makbet jest
zaskoczony. W chwili kiedy czarownice mówią te słowa jest już tanem
Glamis, jednak nie posiada innych z wymienionych tytułów. Po zniknięciu
czarownic, zjawiają się królewscy posłańcy, którzy informują Makbeta, że
w uznaniu jego zasług król mianuje go tanem Kawdoru w zamian za
zdrajcę. Makbet zastanawia się nad ostatnimi słowami czarownic.
Korzystając z okazji zaprasza Dunkana do swojego zamku w Inverness. Pod
dużym wpływem swojej żony, Lady Makbet pozbawia króla życia. O
królobójstwo oskarżeni zostają strażnicy, później zabici przez Makbeta.
Syn Dunkana - Malkolm, a także tanowie - Makduf i Lennox zaczynają coś
podejrzewać i w obawie o swoje życie uciekają za granicę. Następnie
odbywa się koronacja królobójcy. Coraz bardziej odchodzący od zmysłów
Makbet zleca zamordowanie Banka i jego syna, Fleance’a. Makbet zaczyna
mieć zwidy, ukazuje mu się duch Banka. Wyrusza do wiedźm żądając
kolejnych przepowiedni. Te odpowiadają mu, że „Nie zginie z ręki
człowieka zrodzonego z kobiecego łona” i „Nie tknie Makbeta żaden cios
morderczy, Póki Las Birnam ku Dunzynańskiemu Wzgórzu nie pójdzie walczyć
przeciw niemu”. Z rozkazu Makbeta giną żona i dzieci Makdufa, przez co
synowie Dunkana decydują się powrócić z Anglii do Szkocji i odzyskać
tron. Lady Makbet, podobnie jak mąż, zaczyna tracić zmysły i popełnia
samobójstwo. Tymczasem Malkolm i Makduf gromadzą wojska w okolicy zamku
dunzynańskiego i lasu Birnam. Malkolm rozkazuje każdemu żołnierzowi
zerwać pojedynczą gałązkę, aby wraz z nią maszerował w stronę zamku. Ma
to wprowadzić w błąd co do liczby żołnierzy. Żołnierze Makbeta
oświadczają mu, że to Las Birnam ich zaatakował. Dochodzi do bitwy.
Podczas walki Makdufa z Makbetem ten drugi zostaje pokonany. Królobójca
przypomina Makdufowi o przepowiedni, że nie miał zginąć z ręki człowieka
zrodzonego z kobiecego łona, na co Makduf odpowiada, że przyszedł na
świat poprzez cesarskie cięcie i to jego dotyczy przepowiednia. Makbet
zostaje zabity, a jego głowa zostaje nadziana na pal. Władzę obejmuje
Malkolm – prawowity król.
Warty uwagi „klasyk” ukazujący przemianę z wzorowego człowieka na
zabójcę. Utwór ukazuje, co chęć posiadania i żądza władzy mogą zrobić z
człowiekiem.
5/10 ⭐
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Czytelniku!
Będzie mi bardzo miło jeśli podzielisz się swoim zdaniem o tekście, lub opinią o książce. Motywuje mnie to do dalszego pisania i tworzenia kolejnych recenzji. :)
Pamiętaj jednak, aby zrobić to w sposób kulturalny i z szacunkiem - do innych Odwiedzających, samego Autora jak i do mnie jako Twórcy.
Niech moc książkowych podróży - tych małych i tych dużych będzie z Tobą. :D