Książka opisuje historię, jakich wiele w tamtym okresie. Główny bohater Zenon Ziembiewicz jest mężem Elżbiety Bieckiej. Oboje są z dobrego domu, obracają się w wytwornych towarzystwach. Polowania, spotkania na salonach i herbatki to normalne rozrywki dla małżonków. Na pozór ich życie jest szczęśliwe i normalne. Zenon wplątuje się jednak w romans z chłopką, córką kucharki – Justyną Bogutówną i musi ponieść jego konsekwencje. Młoda dziewczyna zachodzi w ciążę, a Ziembiewicz daje kochance pieniądze na zabieg. Dokonana w przeszłości aborcja nie daje Justynie normalnie funkcjonować i pomimo pomocy byłego kochanka i jego żony popada w depresję. Dziewczyna mszcząc się na Zenonie oblewa jego twarz kwasem solnym. Mężczyzna ślepnie i popełnia samobójstwo.
Historia Zenona, Justyny i Elżbiety posłużyła autorce do ukazania granic ludzkiej moralności, obyczajowości i wytrzymałości psychicznej. Zofia Nałkowska w swojej powieści o tragicznym finale ukazuje także granice społeczne i filozoficzne.
Godna uwagi powieść psychologiczna, która opisuje historię małżeństwa i kochanki. Książka przeczytana jako lektura szkolna ma dość powolną fabułę i zakończenie znane czytelnikowi od samego początku. Mnogość wątków, postaci i koligacji między nimi sprawia, że książkę czyta się dość trudno i należy się skupić, by zapamiętać zawarte w niej informacje. Podsumowując, książka warta przeczytania ukazująca psychologiczne portrety postaci.
6/10 ⭐
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Czytelniku!
Będzie mi bardzo miło jeśli podzielisz się swoim zdaniem o tekście, lub opinią o książce. Motywuje mnie to do dalszego pisania i tworzenia kolejnych recenzji. :)
Pamiętaj jednak, aby zrobić to w sposób kulturalny i z szacunkiem - do innych Odwiedzających, samego Autora jak i do mnie jako Twórcy.
Niech moc książkowych podróży - tych małych i tych dużych będzie z Tobą. :D