Książka to opowieści małżeństw borykających się z problemem niepłodności, które w pewnym momencie swojego życia decydują się na adopcję i każdego dnia zmagają się z konsekwencjami swojej decyzji. Historie opisane przez autorkę nie są kolorowe, tak jak historia adopcyjnych rodziców i dziecka nie musi być kolorowa. Ludzie, którzy zdecydowali się przyjąć do swojego domu dziecko i je pokochać nierzadko muszą zmierzyć się z brakiem akceptacji najbliższych, odrzuceniem i problemami, które pojawiają się na drodze do wzajemnego zrozumienia i szczęśliwego życia. Autorka ukazując prawdziwe historie adopcyjnych rodziców uświadamia czytelnikowi, że problemy i cierpienie nie kończą się z dniem przywiezienia dziecka do domu, ale to właśnie od tamtej chwili nowa mama i tato będą musieli zmierzyć się z niejednokrotnie tragicznymi przeżyciami z okresu przedadopcyjnego, porzuceniem, czy chorobami, na które cierpi dziecko. W swoich opowieściach rodzice wspominają jak stopniowo budowali więź ze swoimi dziećmi, opiekowali się nimi i o nie dbali, a także uświadamiają, że miłość przychodzi z czasem. Autorka w swojej książce mówi także, kiedy najlepiej powiedzieć dziecku, że jest adoptowane, w jaki sposób to zrobić i jak wytłumaczyć małemu człowiekowi, że ma dwie mamy i dwóch ojców.
Poruszająca, piękna i realna książka, jest zdecydowanie pozycją wartą uwagi. Opisane historie ukazują trudy i sukcesy adopcji, a także pokazują, że ta decyzja, niekiedy trudna, ale podjęta na całe życie jest jedyną nadzieją dla wielu par od lat starających się o dziecko.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Czytelniku!
Będzie mi bardzo miło jeśli podzielisz się swoim zdaniem o tekście, lub opinią o książce. Motywuje mnie to do dalszego pisania i tworzenia kolejnych recenzji. :)
Pamiętaj jednak, aby zrobić to w sposób kulturalny i z szacunkiem - do innych Odwiedzających, samego Autora jak i do mnie jako Twórcy.
Niech moc książkowych podróży - tych małych i tych dużych będzie z Tobą. :D